शरण तुज ठायी
तू निर्गुण निराकार
गुरु आदिनाथ
तुजवीण कुणा भजावे
सगुणी अनंत विकारमी ठेविला माथा ती खडाव मायावी मोह सुटेना मायेचा तिथे मुक्ती कशी मागावी
बंध हे सुटो आता
उकल घडो सत्याची
शरण आले तुज ठायी
ज्योत उजळू दे अंतरीची
सृष्टी गुजराथी, कर्जत
शरण तुज ठायी
Published in काव्य कट्टा
Be First to Comment