सिंधुताई सपकाळ
…एक वादळ
मराठमोळी नववारीचा गौरव ,
करी दिल्लीचा दरबार !
सिंधुताई सपकाळ , नाव ,
तुफान प्रचंड धुंआधार !!
पाहिला स्वर्गातून देवांने ,
तो भव्य कौतुक सोहळा !
खळाळून वाहणारी सिंधूचा ,
अस्खलित आवेग आगळा !!
सदैव हसरा चेहरा ,
तो डोईवरचा पदर !
रूपया एवढ्या कुंकूत तेज ,
संघर्षाचा करपाश खांद्यावर !!
ममतेचा तो झरा अचानक ,
बांध सोडून धावला !
पोरके झाले अश्रूही ,
दुःखानेही आवंढा गिळला !!
उसवलेल्या काळजाने पुरवले ,
सर्वाना प्रेमाचे पांघरूण !
फाटका समाज पामर ,
नाही फेडू शकणार ऋण !!
©® मानसी म्हसकर, सुरत ( गुजरात )
Be First to Comment